Rozdział 8

Siedzieliśmy w salonie na kanapie, a nasze oczy tępo wpatrywały się w plazmowy telewizor, na którym odtwarzany był film ''Prometeusz''. Louis był wielkim fanem science fiction, więc nie było mowy, aby mógł przegapić nowe dzieło Ridley'a Scotta. Szczerze mówiąc nie bardzo interesowało mnie to, co widniało na ekranie. Dużo ciekawszym obiektem do obserwowania był dla mnie BooBear, jednak musiałem zachować jakieś pozory normalności. Więc od czasu do czasu spoglądałem na film, w którym... Szukali kosmitów na jakiejś planecie?

Odkąd wyskoczyłem z tą ''szczerą wypowiedzią'', nikt nie odezwał się, ani słowem. LouLou po prostu spojrzał na mnie wtedy z dziwnym wyrazem twarzy... i opuścił kuchnie. Jak się potem okazało, poszedł po płytę.

-Chyba za bardzo cię to nie interesuje, hmm?- Tommo szturchnął moje ramię i wskazał palcem na ekran. Oto jego pierwsze słowa, po godzinie nieustannego milczenia. Wzruszyłem ramionami i ziewnąłem.

-Jestem trochę zmęczony. Nie wyspałem się w nocy.- po części była to prawda. Czułem, że mogłem po prostu paść plackiem i nie wstawać z ziemi w najbliższym czasie. Przeciągnąłem się i skuliłem w kłębek, przymykając swoje powieki.

-Ughh... Choć tu.- mruknął i jednym sprawnym ruchem przyciągnął mnie do siebie. Poklepał dłonią swoje kolana i wygodnie się oparł. Z ogromnym uśmiechem na twarzy, ułożyłem głowę na udach przyjaciela i cichuteńko westchnąłem. Zapach Louisa otulił całą moją postać, a mi jak najbardziej to odpowiadało. Cynamon i jabłka... Nie mogę rozszyfrować, jak to możliwe, że on pachnie tak cudownie. W pewnym momencie, poczułem jak jakiś materiał okrywa moje plecy.

-To koc.- odpowiedź na niezadane pytanie? Czasami zastanawiam się, czy on nie ma jakiegoś daru czytania ludziom w myślach. Palce Lou natychmiast znalazły sobie wygodne miejsce w moich lokach i mierzwiły je z uczuciem. Obdarowywany takimi pieszczotami, zasnę baaardzo szybko.

-Śpij Curly.- przyciszył telewizor i... delikatnie pocałował mnie w głowę. Już wcześniej zdarzało nam się ofiarowywać sobie nawzajem takie czułości, ale teraz czułem się inaczej. Nie potrafię tego wyjaśnić. Po prostu czułem się... kochany?

***

Ze snu zbudził mnie trzask frontowych drzwi. Lekko uchyliłem swoje powieki, lecz tak szybko jak to zrobiłem, tak szybko zamknąłem je z powrotem. Usłyszałem kroki, które zdawały się być coraz głośniejsze. Co dziwne, należały one raczej do jednej osoby.

-Ciii... Hazza zasnął.-szepnął nade mną mój skarb. Nie spałem... ale nikt nie musiał przecież o tym wiedzieć. Poza tym, było mi bardzo wygodnie.

-Okej. Ale z niego śpioch, hmm?- to był głos Nialla.

-Ostatnie wydarzenia najwyraźniej trochę go wykończyły. Gdzie Liam i Zayn?- no właśnie... Dlaczego nie ma tu reszty chłopców?

-Nasz Bad Boy wyciągnął Li do klubu... nocnego. Rozumiesz to?! Naszego grzecznego Payne. Ja nie wiem co się dzieje ostatnio na tym świecie. Teraz chyba już nic mnie nie zaskoczy. Co ja plotę, lepiej nie kusić losu. Wiesz co mam na myśli? Nie wiesz?- blondyn zaczął się plątać. Biedny, często mu się to zdarza, ale taki już jego urok.

-Wiem co masz na myśli.- w pomieszczeniu rozbrzmiał cichy chichot. Uwielbiałem cały nasz zespół. Nie chcę wiedzieć, jak wyglądałoby moje życie, gdybym nie poznał tych zwariowanych oszołomów.

-Więc? Jak spędziliście to urocze popołudnie?- podłoże pode mną się ugięło, więc Horan zapewne usiadł obok nas na kanapie.

-Film... Krótka rozmowa... Film....- podsumował Tomlinson. Jego głos był jakiś taki smutny, ale może tylko mi się wydaje?

-Czy w tej rozmowie powiedziałeś mu pewną ważną rzecz?- ważną rzecz? O czym on do cholery mówi?

-Nie.- jęknął szatyn i westchnął. Żałowałem, że nie mogłem zobaczyć wyrazu jego twarzy.

-Wiesz, że w końcu będziesz musiał to zrobić? Nie rozumiem cię. Miałeś pretensje do Curly'ego, że ukrywał przed tobą swoją orientacje. Ty wcale nie jesteś lepszy. Zatajasz przed nim, równie ważną rzecz. Przepraszam, ona jest raczej ważniejsza.- o co chodzi? Dlaczego zawsze dowiaduje się o wszystkim ostatni? Błagałem w myślach, żeby wspomnieli bardziej szczegółowo o ''tej rzeczy''. Co Louis mógł przede mną zatajać? Przecież sam chciał, żebyśmy już zawsze zwierzali się sobie ze wszystkiego. A teraz? Zmienił zdanie?

-Niall. Wiesz, że to nie to samo.

-Bezsensowne usprawiedliwienie. Ja, Malik i Daddy nadal byśmy nic o tym nie wiedzieli, gdybym nie zobaczył tego listu.- jakiego... Co tu się dzieje?

-Którego nie powinieneś otwierać. To tylko i wyłącznie moja sprawa.- Boo był trochę zirytowany. Zacisnął pięść na moich włosach i głęboko oddychał.

-Mylisz się. Jesteśmy dla ciebie przyjaciółmi. Rodziną. Szczególnie Harry powinien widzieć, że...

-Koniec! Proszę cię. Przestań.- Boże. Louis. Czy on płakał? Jeśli ON płacze, to naprawdę musi być źle. Jego samotna łza spadła na mój policzek i zsunęła się po nim, aż natrafiła na materiał jeansów swojego właściciela. Tak bardzo chciałem go przytulić, ale jakaś dziwna siła trzymała mnie w bezruchu. Do mych uszów dobiegał szloch. Bałem się o mojego Louisa.

-Nie płacz. Przepraszam. Po prostu się martwię.- Ni brzmiał naprawdę rozpaczliwie. Ten Niall, zawsze wesoły i rozbrykany chłoptaś. Nie wiedziałem co miałem zrobić w najbliższym czasie. Zaczekać, aż najlepszy przyjaciel powie mi, to coś? Czy może delikatnie go o to podpytać? Przez kilkanaście minut nie słyszałem już nic, oprócz naszych trzech oddechów i cichego pochlipywania Beara. Jeśli chodzi o tą tajemnice, nic nie mogło przyjść mi do głowy, chociaż bardzo starałem się jakoś skojarzyć fakty. Jedynym tropem był list. Co strasznego może zawierać kartka papieru? 

______________________________________

UWAGA! Rozdział jest troszkę krótki, ALE mam zamiar do 10.07 dodać jeszcze dwa dłuższe rozdziały(jednak wole nic nie obiecywać), ponieważ 10 jadę na dwa tygodnie w góry. (zabieram ze sobą zeszyt i będę pisała dalsze rozdziały, więc jak wrócę będziecie mieli dużo do czytania)

CHOCIAŻ możliwe jest, że dodam coś będąc w tych górach.  Tak czy siak nie zapomnę o blogu :) 

+ Przypominam: Kto chcę być informowany o nowych rozdziałach na Twitterze, niech w komentarzu zostawi swoją nazwe. 

++Na prawdę jest was, aż 27?! :O Proszę skomentujcie chociaż krótko ten rozdział, lub kliknijcie w reakcje. Chciałabym zobaczyć ile osób przeczytało tą notkę :)  

 Jak wam mijają wakacje? Co według was będzie zawierał ten list? Całuje mocnoo :***